ΕΡΜΑΝ ΣΠΗΡΕΡ 

Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία των λαών, κατά τις οποίες τραυματίζεται βαρύτατα η εθνική τους αξιοπρέπεια, παραβιάζονται βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα και ακυρώνεται κάθε έννοια κοινωνικής προόδου και ευημερίας. Μια τέτοια τραγική συγκυρία στην ιστορική πορεία των Ελλήνων υπήρξε αναμφίβολα η μικρασιατική καταστροφή του 1922, που δε συγκλόνισε μόνο το απανταχού ελληνικό στοιχείο, αλλά προκάλεσε ρίγη συγκίνησης σε εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι τυπικά δεν είχαν ελληνική ιθαγένεια ή θρησκευτική ταυτότητα, μετείχαν όμως της «ἡμετέρας παιδεύσεως», ενστερνιζόμενοι το ουσιαστικό νόημα του ανθρωπισμού, που είναι η ειλικρινής αγάπη και η έμπρακτη αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.

Σήμερα, σε μια εποχή που κατακλύζεται από αμφιβόλου ποιότητας πνευματικά και κοινωνικά πρότυπα, η ανάδειξη προσωπικοτήτων που με τη δράση τους έκαναν πράξη την πεμπτουσία του ανθρωπισμού, αποτελεί ύψιστο ιστορικό και ηθικό μας χρέος προς τις μέλλουσες γενιές. Ακόμη περισσότερο, με δεδομένη την αταλάντευτη προσήλωσή μας στο ιδεώδες μιας ουσιαστικής ευρωπαϊκής κοινωνίας των λαών, χαρακτηριζόμενης από αλληλοσεβασμό, ανεκτικότητα προς το διαφορετικό, συνοχή και πρόοδο, η φυσιογνωμία του Έρμαν Σπήρερ προβάλλει ένα απαράμιλλο παράδειγμα διαπολιτισμικής αλληλεγγύης, που έδωσε την αφορμή για το πόνημα αυτό.

 ← Πίσω στο συγγραφικό έργο

• ► επόμ: ► Στα βήματα του ιερού λόχου
• ◄ προηγ: ◄ «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940 ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ»