Τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η σύγχρονη οικογένεια και την επιρροή που έχει στα μέλη και στις σχέσεις τους η μη-ελεγχόμενη εισβολή των νέων τεχνολογιών έθιξε ο Γ. Σούρλας, μιλώντας στην εκδήλωση παρουσίασης του 1ου τόμου της Σύγχρονης Ποιμαντικής Βιβλιοθήκης της Ακαδημίας Γονέων της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην επίδραση της αλόγιστης χρήσης του διαδικτύου, στα νεαρότερα μέλη των οικογενειών και στις διεξόδους που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της συνεχούς ανάπτυξης της απειλής του εθισμού από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και το διαδίκτυο.
Συγκεκριμένα, ο Γ. Σούρλας ανέφερε:
«Το διαδίκτυο αποτελεί αναμφισβήτητα χρήσιμο μέσο για την μάθηση, την ενημέρωση, την επιστήμη, τις τέχνες, για την επικοινωνία και πολλές άλλες δραστηριότητες. Με την πρόοδο του χρόνου όμως, αυξάνονται διαρκώς οι κίνδυνοι και οι αρνητικές επιπτώσεις του διαδικτύου, ιδιαίτερα για τους νέους.
Η κατάχρηση του διαδικτύου οδηγεί αποδεδειγμένα πλέον σε εθισμό, παρόμοιο με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, που όμως η ευκολία και η ελευθερία πρόσβασης σε αυτό, εκτιμάται από τις διωκτικές αρχές ότι το κάνει περισσότερο επικίνδυνο. Το πρόβλημα της εξάρτησης των νέων και των εφήβων από την κατάχρηση του υπολογιστή και του Διαδικτύου καθώς και το ηλεκτρονικό έγκλημα, έχει προσλάβει επικίνδυνες διαστάσεις αφού έχει διεισδύσει στις δομές της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικογένειες, με ανεξέλεγκτες προεκτάσεις και ανυπολόγιστες συνέπειες.
Εκτός από την εξάρτηση, μεγάλα προβλήματα αποτελούν και η πλοήγηση σε ιστοσελίδες με πορνογραφικό υλικό, παιδοφιλικό χαρακτήρα αλλά και η ανάπτυξη ή ώθηση στην εκτέλεση έκνομων ενεργειών. Οι καταγεγραμμένες σήμερα παράνομες ενέργειες που βρίσκουν γόνιμο έδαφος εξάπλωσης στην κατάχρηση του Ιντερνέτ είναι:
Με όλα αυτά να συμβαίνουν στον χώρο του διαδικτύου, και με τις διωκτικές αρχές να βρίσκονται πάντα πίσω και όχι να προηγούνται του προβλήματος, οι οικογένειες και οι γονείς βρίσκονται να είναι σε άγνοια για τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά τους ακόμη και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, ή ακόμη και όταν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα του εθισμού, να μην ξέρουν τί να πράξουν και πού να απευθυνθούν.