Στα πλαίσια της θερινής παραμονής του Προέδρου της Μολδαβίας κ. Βλαντιμίρ Βορόνιν στη Χαλκιδική στη βίλα του ζεύγους Μαριάννας και Δημητρίου Ζήση, δόθηκε δεξίωση προς τιμήν του Προέδρου στις 19 Αυγούστου 2006.
Στη Δεξίωση που δόθηκε προς τιμή του Προέδρου της Μολδαβίας κ. Βλανιτμίρ Βορόνιν, στη Χαλκιδική στις 19-8-06 παρευρέθηκαν ο Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Γ. Σούρλας, ο Πρέσβης της Μολδαβίας, Χαλκιδικιώτες Βουλευτές και υποψήφιοι πολιτευτές.
Στις προσφωνήσεις, ο Πρόεδρος της Μολδαβίας εγκωμίασε τις θαυμάσιες πολιτικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδας και Μολδαβίας και ζήτησε τη στήριξη της Ελλάδας στο αίτημα της Μολδαβίας για ένταξή της στην Ε.Ε. .
Στην αντιφώνησή του ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Βουλής κ. Σούρλας αφού διαβεβαίωσε πως στο αίτημα αυτό της Μολδαβίας η υποστήριξη της Ελλάδας θεωρείται δεδομένη, υπογράμμισε ιδιαίτερα τους ιστορικούς δεσμούς των δύο χωρών, κυρίως στην «Επανάσταση του '21» η οποία ξεκίνησε από την τότε Μολδοβλαχία – νοτιοανατολική Ρουμανία, Βουκουρέστι – με τον «Αλέξανδρο Υψηλάντη» (πρίγκιπα και στρατηγό του Ρωσικού στρατού), τη «Φιλική Εταιρεία» και τον «Ιερό Λόχο» της (κατ' αντιπαράθεση των «Ιερολοχιτών» του Πελοπίδα τους οποίους εκεί διέλυσε τότε ο 17χρονος Μέγας Αλέξανδρος).
Η εξέγερση των Ελλήνων των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών όπως λεγόταν την εποχή της Τουρκοκρατίας οι χώρες αυτές, υπό την αρχηγία του στρατηγού και πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη, δεν ήταν η αρχή μόνο της Ελληνικής Επανάστασης κατά των Τούρκων, αλλά και όλων των εθνοτήτων της Βαλκανικής, αφού ο στρατός τον οποίο συγκρότησε ο μεγάλος πρίγκιπας δεν είχε μόνο Έλληνες αλλά και Μολδαβούς και Αλβανούς και Βούλγαρους.
Οι μάχες που δόθηκαν στη Μολδοβλαχία, στο Γαλάτσι, στο Ιάσιο-Σκουλένι (Σύνορα Μολδαβίας – Ρουμανίας τώρα), στο Τιγοβίστι και τέλος στο Δραγατσάνι – στις οποίες σκοτώθηκαν πλήθος Ιερολοχιτών, έμειναν ιστορικές κι έπαιξαν ιστορικό ρόλο στην απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό ολόκληρης της Βαλκανικής χερσονήσου. Ο ίδιος ο Υψηλάντης διέφυγε στην Αυστρία όπου συνελήφθη από τους «φιλέλληνες» Αυστριακούς του Μέττερνιχ, και υπέστη τα πάνδεινα, μέχρι το θάνατό του, τον Ιανουάριο του 1928.
Προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης και του κ. Σούρλα αυτοπροσώπως, φαίνεται να αποδίδουν τα αναμενόμενα, είναι να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού Κράτους το «Σπίτι της Φιλικής Εταιρείας» που βρέθηκε στο Κισνόφ ανέπαφο σχεδόν, ως ιστορικό μνημείο του Κράτους.
Στη δημιουργία αυτών των καλών πολιτικών σχέσεων μεταξύ των δύο άνθρωποι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο: ο Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Γ. Σούρλας και ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας κ. Ζήσης που δραστηριοποιείται δυναμικά στην περιοχή, χάρη στη θερμή φιλοξενία του οποίου, ο Μολδαβός Πρόεδρος και η υψηλή συνοδεία του γνώρισαν τα φιλόξενα εδάφη της Χαλκιδικής.