Εκτός από την έλλειψη προγράμματος, την άσκηση υπεύθυνης αντιπολίτευσης, την υπεύθυνη στάση απέναντι στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και προωθεί η Νέα Δημοκρατία είναι εμφανείς οι αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν το ΠΑΣΟΚ.
Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε:
Αντίφαση πρώτη:
Ζητά εκλογές από τον Φεβρουάριο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αλλά και όλοι οι βουλευτές του και μάλιστα ακόμη και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο μήνα, κατά την λειτουργία των θερινών τμημάτων της Βουλής και όταν η κυβέρνηση τις προκηρύσσει, κατηγορεί τον Καραμανλή για προεκλογικό αιφνιδιασμό και ότι πλήττει τον τουρισμό και δεν υπολογίζει τις προγραμματισμένες διακοπές των πολιτών.
Αντίφαση δεύτερη:
Ζητά από την κυβέρνηση να συμπαρασταθεί η πολιτεία με όλες τις δυνάμεις προκειμένου ανακουφίσει τους πληγέντες από τις πυρκαγιές και να αποκαταστήσει το σύνολο των ζημιών και την κατηγορεί για έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Όταν όμως ο Καραμανλής κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, ανακοινώνει γενναίες αποφάσεις οικονομικής στήριξης και αποκατάστασης των πληγέντων, έρχεται το ΠΑΣΟΚ και καταγγέλλει την κυβέρνηση για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Αντίφαση τρίτη:
Στην παραπάνω περίπτωση αλλά και σε άλλες κατηγορεί την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για γραφειοκρατία, για ταλαιπωρία των πολιτών προκειμένου να διαπεραιώσουν υποθέσεις τους, να τύχουν οιασδήποτε στήριξης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Και όταν ο Κώστα Καραμανλής ανακοινώνει ότι δεν χρειάζεται παρά μια απλή υπεύθυνη δήλωση για να τύχουν οικονομικής ενίσχυσης, την οποία έχουν τόσο ανάγκη οι πληγέντες, έρχεται και πάλι το ΠΑΣΟΚ να κατηγορήσει την Ν. Δ. για κατάρρευση νομιμότητας και κάθε έννοιας νομιμότητας.
Όταν ένα κόμμα βρίσκεται, όπως το ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη σύγχυση και ο πολιτικός λόγος που προβάλλει είναι ανερμάτιστος και αντιφατικός, ο πολίτης δεν μπορεί να του αναθέσει την άσκηση εξουσίας.