ΠΥΡΓΟΣ ΝΕΜΠΟΪΣΑ
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ
Υπάρχουν ορισμένα οικοδομήματα τα οποία αποτελούν ζώντα ιστορικά μνημεία, που παρακολουθούν επί αιώνες τα έργα και τις ημέρες των ανθρώπων, διασώζοντας συχνά άγνωστες, πλην όμως συγκλονιστικές πτυχές της ιστορικής τους πορείας και των μεταξύ τους αλληλεπιδράσεων.Ο Πύργος Νεμπόισα στη συμβολή των ποταμών Δούναβη και Σάβου αποτελεί ένα τέτοιο αρχιτεκτόνημα που συνδέεται οργανικά με τις ζωντανές λαϊκές παραδόσεις του σερβικού λαού το οποίο όμως, δεν θα ήταν παγκοσμίως γνωστό, αν δεν είχε συνδέσει την ιστορία του με τη θανάτωση διά στραγγαλισμού του Ρήγα Βελεστινλή και των επτά συντρόφων του, στις 24 Ιουνίου 1798. Από τότε, η συνειρμική σύνδεση του Πύργου με την προσωπικότητα, τη δράση και το τραγικό τέλος του Ρήγα είναι σχεδόν αναπόφευκτη.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να ξετυλίξει την ιστορία του Πύργου και να τον «αναδομήσει», όχι τόσο ως κτήριο, αλλά κυρίως ως σύμβολο. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του, ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ευρείες θεματικές ενότητες, που οριοθετούν αντιστοίχως τρία κεφάλαια:
Στο πρώτο κεφάλαιο επιχειρείται η εξοικείωση του αναγνώστη με τον χώρο, όπου ο Ρήγας και οι επτά αγωνιστές της ελευθερίας πέρασαν τις τελευταίες δραματικές ημέρες του βίου τους.
Στο δεύτερο κεφάλαιο, η ματιά στρέφεται στο παρελθόν, προκειμένου να ανασυντεθεί το οδοιπορικό του μαρτυρίου, από τη στιγμή της προδοσίας μέχρι την τραγική εκτέλεση των οκτώ Ελλήνων.
Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο μεταφερόμαστε πάλι από το χθες στο σήμερα, για να παρακολουθήσουμε λεπτομερώς το χρονικό της προσπάθειας της ελληνικής πλευράς για την πολιτιστική ανάδειξη του Πύργου.
Στο πρώτο κεφάλαιο επιχειρείται η εξοικείωση του αναγνώστη με τον χώρο, όπου ο Ρήγας και οι επτά αγωνιστές της ελευθερίας πέρασαν τις τελευταίες δραματικές ημέρες του βίου τους.
Στο δεύτερο κεφάλαιο, η ματιά στρέφεται στο παρελθόν, προκειμένου να ανασυντεθεί το οδοιπορικό του μαρτυρίου, από τη στιγμή της προδοσίας μέχρι την τραγική εκτέλεση των οκτώ Ελλήνων.
Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο μεταφερόμαστε πάλι από το χθες στο σήμερα, για να παρακολουθήσουμε λεπτομερώς το χρονικό της προσπάθειας της ελληνικής πλευράς για την πολιτιστική ανάδειξη του Πύργου.
Έτσι, από το 2004 και εξής, αναπτύχθηκε μία συλλογική πρωτοβουλία από την ελληνική πλευρά, η οποία μετεξελίχθηκε σταδιακά σε ένα οργανωμένο σχέδιο δράσης με ελληνοσερβική σύμπραξη για την ανάδειξη του ιστορικού μνημείου, προκειμένου διακόσια και πλέον χρόνια μετά τον μαρτυρικό θάνατο του μεγάλου επαναστάτη να ξανανοίξει τις πύλες του, αυτή τη φορά για να υποδεχθεί τους επισκέπτες ως μουσείο, θεματοφύλακας της ιστορικής μνήμης και κέντρο αναφοράς της διαβαλκανικής συνεργασίας, όπως την οραματίστηκε ο Ρήγας στην περίφημη Χάρτα και στα άλλα έργα του.
- Γ. Σούρλας για τον εξοπλισμό των σχολείων της Β. Ηπείρου από το Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη
- Γ. Σούρλας Για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας
- Γ. Σούρλας: «Απάντηση στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α για την κερδοσκοπία στα φάρμακα και τη διαφθορά»
- Δηλώσεις Γ. Σούρλα για το συλλαλητήριο στην Αθήνα
- Γ. Σούρλας: Δικαιώθηκε ο αγώνας για τους άταφους ήρωες του 1940-41
